Yalnızlık demans riskini artıyor!

Dünya genelinde yapılan geniş kapsamlı bir araştırma, yaklaşık 600 bin kişiyi kapsayarak, orta yaş ve yaşlılık döneminde yalnızlığın demans riskini %31 oranında artırdığını ortaya koymuştur. Özellikle Avrupa Birliği’nde (AB) demans hastalığı yaklaşık 7.9 milyon kişiyi etkilemekte olup, henüz kesin bir tedavi yöntemi bulunmamaktadır.

Diyabet ve Obezite İlişkisi

Yalnızlığın etkileri, yalnızca sosyal ilişkilerle sınırlı kalmayıp, aynı zamanda fiziksel aktivite, sigara ve alkol kullanımı gibi genetik ve yaşam tarzı faktörleriyle de bağlantılıdır. Nature Mental Health dergisinde yayımlanan bu önemli araştırma, yalnızlığın demans, Alzheimer hastalığı ve vasküler demans riskini artırdığını göstermektedir. Özellikle diyabet veya obeziteye sahip yaşlı bireyler için bu riskin daha da yüksek olduğu vurgulanmaktadır.

Yalnızlığın Bilişsel Fonksiyonlar Üzerindeki Etkileri

Yalnızlığın bilişsel bozukluk riskini %15 oranında artırdığı tespit edilmiştir. Bu durum, hafıza kaybı, karar verme yetisinde zayıflama ve konsantrasyon sorunları gibi genel bilişsel işlevlerde bozulma anlamına gelmektedir. Araştırma, depresyon ve sosyal izolasyon gibi diğer potansiyel risk faktörlerini de göz önünde bulundurarak, yalnızlığın demans gelişimindeki kritik rolünü tekrar gündeme getirmektedir.

AB’de Yalnızlık Oranı

İrlanda, İsviçre, Fransa, ABD ve Çin’den araştırmacılar tarafından gerçekleştirilen bu çalışma, 21 yaşlanma araştırmasından elde edilen verileri bir araya getirmektedir. Araştırma sırasında katılımcılara yalnızlık hisleri hakkında sorular sorulmuş, bazıları yalnızlıklarının yoğunluğunu değerlendirmiştir. Avrupa Birliği genelinde, insanların %35’inin en azından bazı dönemlerde yalnız hissettiklerini belirtmeleri dikkat çekicidir.

Yalnızlık ve Bilişsel Sağlık

Çalışmanın başyazarı Martina Luchetti, yalnızlığın bilişsel sağlık üzerindeki etkilerine dikkat çekerek, “Demans süreci boyunca bilişsel semptomları etkileyebilecek farklı yalnızlık türleri ve kaynakları bulunmaktadır,” demiştir. Önceki araştırmalar, yalnızlık ile felç ve Parkinson hastalığı gibi sağlık sorunları arasında da önemli ilişkiler bulmuştur. Araştırmacılar, bilişsel gerileme ve demans riskine müdahale etmek amacıyla insanların neden yalnız hissettiklerini anlamanın önemini vurgulamaktadır. Luchetti, “Bağlılık hissini teşvik eden yalnızlık konularını ele almak, bireylerin yaşamlarının ilerleyen dönemlerinde bilişsel sağlıkları için koruyucu bir etki yaratabilir,” şeklinde ifade etmiştir.